Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.
Demos, trasnos e diaños, espiritos das neboadas veigas.
Corvos, píntegas e meigas, feitizos de menciñeiras.
Podres cañotas furadas, fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios.
Oubeo do can, pregón da morte, fouciño do sátiro e pé do coello.
Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadáveres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peido dos infernais cus, muxido da mar embravecida.
Barriga inútil da muller solteira, falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella podre da cabra malparida.
Con este fol levantarei a chamas deste lume que asemella ao do inferno,
e fuxirán as bruxas a cabalo das súas vasoiras, índose bañar na praia das areas gordas.
Oide!Oide os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no augardante,
quedando así purificadas.
E cando esta beberaxe baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males da nosa alma e de todo embruxamento.
Forzas do ar, terra, mar e lume,
a vós fago esta chamada,
si é verdade que tedes máis poder que a humana xente,
aquí e agora facede que os espiritos dos amigos que estan fóra,
participen connosco desta queimada.
